بررسی ارزش هموگلوبین گلیکوزیله به منظور غربالگری دیابت واختلال تحمل گلوکز در شهر اصفهان

مقدمه : هرچند آزمون تحمل گلوکز خوراکی به عنوان استاندارد طلایی جهت تشخیص دیابت و اختلال تحمل گلوکز شناخته می شود، انجام آن مشکل است و از نظر زمانی وقت گیر می باشد. با توجه به مزیتهای فراوان هموگلوبین گلیکوزیله (hba1c)، در این تحقیق تلاش شده است تا ارزش استفاده از این معیار جهت غربالگری و تشخیص دیابت و اختلال تحمل گلوکز مورد بررسی قرار گیرد. روشها: در یک مطالعه مقطعی ، 497 فرد ارجاع شده جهت انجام آزمون تحمل گلوکز خوراکی ، همزمان از جهت میزان hba1c مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تعیین موارد دیابتی ، اختلال تحمل گلوکز (igt) و نرمال (بر مبنای معیار سازمان جهانی سلامت ) حساسیت و ویژگی نقاط قطع برابر با میانگین hba1c (در افراد نرمال ) به علاوه یک ، دو، سه و چهار انحراف معیار جهت تشخیص موارد دیابتی ، igt و مجموع دو گروه یادشده بررسی و منحنی های roc ترسیم گردید. جهت سنجش اختلاف سطح hba1c در گروههای مختلف از آزمون t غیرزوج و آنالیز واریانس استفاده گردید. در تمامی موارد 05/0 p< معنی دار تلقی شد.یافته ها : میانگین hba1c در گروههای بیماران دیابتی ، igt، مجموع دو گروه یاد شده و افراد نرمال به ترتیب برابر با 5/1±2/9، 8/0±9/7، 3/1±4/8 و 7/0±8/6 درصد بود که اختلافات مشاهده شده بین تمامی گروهها با مقادیر000/0= p معنی دار بود. پس از بررسی نتایج و منحنی های roc مشخص گردید که نقطه قطع 5/7 (میانگین + یک انحراف معیار) در مجموع از مناسب ترین حساسیت (53/97 برای شناسایی بیماران دیابتی ، 37/66برای شناسایی موارد igt و 22/80 برای شناسایی مجموع دو گروه یادشده ) و ویژگی (8/73 برای شناسایی بیماران دیابتی ، 44/69 برای شناسایی موارد igt و66/86 برای شناسایی مجموع دو گروه یادشده) برخوردار می باشد.نتیجه‎گیری: سطح هموگلوبین a1c برابر با 5/7 درصد، می تواند معیاری حساس با ویژگی مناسب جهت غربالگری به ویژه در رابطه با مجموع بیماران دیابتی + igt و بیماران دیابتی (به تنهایی ) محسوب گردد. لذا پیشنهاد می شود با انجام تحقیقات مشابه در سطح کشوری ، ارزش این روش برای غربالگری موارد دیابت و igt مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.